Final amargo

Cando as 23:30 da noite repousamos os nosos corpos na cadeira do Bar de Luis dispostos a cear, rematando a xornada, comezamos a sentir o fin da final. Pero unha hora antes non poderíamos estimar a hora de remate do evento, por unha sucesión de incidentes que fixeron o dia eterno, e para case todos, execeptuando os gañadores, algo amargo.

Pero vaiamos o estritamente deportivo. Na hora do sorteo dos barcos nas instalacións do Clube Náutico Cobres o vento era praticamente inexistente. Benito na súa desesperación, ante a falta de vento e de persoal (todabía non chegaran parte dos finalistas), chegou a propoñer medio en broma medio en serio que sacáramos as pirágüas. "Home de pouca fe", comenteille eu, "seguro que o final temos vento". Eu creia que ia subir a intensidade do vento, pero tampouco pensei que fora o día máis acidentado, chegando incluso a rotura do material.

Ademais do vento, que sería xuiz da segunda manga, o outro elemento que dificultaría a regata final foi a colocación das boias. O vento viña do nordes, é o triángulo se puso medio o abrigo do monte Cabalo. A primeira boia e a de saída estaban en liña coa canal de que forma punta Cabalo e as illas San Simón, mentres que a terceira estaba non moi lonxe dos pantaláns do porto de Sta Cristina. Con esta colocación, chegar a boia que marcaba o final do tramo de cinguida era realmente dificultoso. Un triángulo para nota, digno dunha final.

Con esas condicións só os mellores poderían sair triunfantes de tal situación. E asi foi. Xabi e Jesús foron os que sacaron máis partido o barco, aproveitar mellor as condicións atmosféricas e interpretar máis intelixentemente a situación de carreira para gañar as dúas mangas con autoridade. De esta forma asinaron a súa mellor actuación no campionato, o cal empezaron de forma discreta, clasificandose no último posto que daba acceso dende a repesca. É de destacar que é un dos poucos equipos onde rotarón de patrón, María, Jesús e Xabi levaron en algún momento a caña, o que o fai máis meritorio.

Manuel e Julia, os campeóns da pasada edición, conseguiron o meritorio segundo posto do campionato. Eles tiñan a desvantaxe de ser os últimos en elixir o material e lles tocou o casco que ninguén quería. Pero os bos navegantes o son ata enriba dunha cascara de noz, lle sacaron todo o partido posible o barco e, por suposto, navegaron intelixentemente nunhas condicións bastante complicadas o que lles reportou dous segundos postos. Confirmaron que son sempre candidatos para o primeiro posto.

Benito e Alberto ocuparon o terceiro lugar, con dous terceiros postos nas mangas. O tramo de cinguida non se lles deu ben, o cal lles impediu optar a mellores postos. Foron os únicos que non volcaron, pero esto non lles permitiu entrar no corpo a corpo para a loita do primero posto, o cal os deixou insatisfeitos e con gañas de rebancha.

Os cuartos foron Manuel e Lorenzo que tiveron un discreto quinto posto e un cuarto na primeira e segunda manga. Na primeira manga sairon moi retrasados e nunca chegaron a entrar en carreira. Na segunda manga tiveron a súa oportunidade cando se encontraron con Manuel e Julia volcados na trasluchada da terceira boia, pero a racha nese lugar estaba soprando para todos e eles tamén foron o auga nese lugar.

Esa mesma boia, ese mesmo vento, tamén foron os que marcaron o posto da segunda manga para Manuel e Jose Luís. Cando tiñan que pasar pola terceira boia, puderon ver como os seus antecesores (Manuel-Julia e Manuel-Lorenzo) volcaban o facer a trasluchada. Eles apreciando que o vento era demasiado forte intentaron a manobra de virada por avante. O intentaron por duas veces, pero o no conseguilo e vendo que perdian as posibilidades de aproveitar o erro das duas tripulacións a remollo decidiron trasluchar. Pero como non hai dous sen tres, acabaron tamén no auga, coa mala sorte de que romperon o cáncamo da trapa, forzando o seu abandono. Na primeira manga obtiveron un discreto cuarto posto, sen ter opción en ningún momento.

A partires dese momento comezou o calvario, a marea moi baixa, roturas de material, barcos cheos de auga e sendo xa tarde a recollida se eternizou. Os últimos foron Manuel e Lorenzo que fundiron o barco e foi necesaria axuda "divina" para que chegaran a porto.

Entre a dificultade da regata e a da recollida só había tres persoas exultantes na cea: Xabi, Jesús e María, os fachendosos campeóns. O resto só nos consola pensar que haberá outra ocasión.

Felicidades os campeóns.

Os elexidos

A regata do pasado día 13 de xuño veu a decidir que entraba no grupo dos elexidos. Os afortunados en formar parte da gran final . Nas dúas anteriores regatas se resolveran tres das cinco prazas da final. Esta última regata decidia as duas últimas prazas.
Os ingredientes da tarde catro tripulacións dispostas a dalo todo para entrar na final, un esplendido día e vento, bo vento.

Na primeira manga, despois do sinal de saída, Manuel Veiga e Julia Mencía conscientes de quen da primeiro da dúas veces, dominaron a manga de principio a fin. Saíron ben seguidos de Xabier Rosas e Manuel Guimarey (sustituindo a Ton), Jesús e Xabi e pechando o grupo Javier Marrero e Alberto. Pasaron a primeira boia, despois do tramo de cinguida Manuel e Julia, con unha certa distancia con respecto a Xabier e Manuel, seguindos non moi lonxe de Xabi e Jesús.
No último lugar ian Javier é Alberto que o saír en última posición non conseguiron conectar cos terceiros en ningún momento, navegando en terreno de nadie en toda a manga.
Manuel e Julia non estiveron en ningún momento presionados, xa que por detras se estaba disputando unha dura pelexa. Xabier e Manuel, foron no superados no tramo de vento de popa por Xabi e Jesús, recuperando no tramo de través. Posición que perderían no segundo tramo de cinguida. A distancia que os separaba na saida da segunda boia foi reducida no tramo de popa, imprimindo unha forte presión sobre Xabi e Jesús no tramo de través. Xabier e Manuel fixeron un intento final o meterse entre eles e a boia de meta, que mereceu unha foto final. Finalmente a segunda posición foi defendida por Xabi e Jesús nunha pelexa das que fan afición.

Manuel e Julia saíron en segunda posición na segunda manga, precedida de Javier e Alberto. Estos perderian a posición a saída do tramo de cinguida. Parecia que Manuel e Julia dominarian de novo a manga a pracer, pero tiveron uns duros competidores en Javier e Alberto que os presionaron de tal forma que chegaron a abordalos na segunda volta na boia final do tramo de popa. Non conseguiron o primeiro lugar, tampouco a clasificación, pero Javier realizou unha gran actuación neste campionato, confirmando unha evolución que hai que ter moi en conta en futuras edicións.

Por detrás se repetia a dura pelexa da primeira manga entre Xabier e Manuel contra Jesús e Xabi. Nesta ocasión o pulso o gañarian Xabier e Manuel cunha bonita pasada in extremis no tramo final de traves da segunda manga.

Despois das duas mangas entraban dentro do grupo dos elexidos Manuel e Julia e Xabi e Jesús. Estes dous últimos estaban empatados a cinco pontos con Xabier e Manuel e Javier e Alberto. Os arbitros despois das dúas peticións de penalización contra Xabier e Jesús só deron por boa unha, polo que pasaban o ter a mellor posición dos tres na primeira manga.

Bo preludio da gran final. Felicidades os gañadores

Saída turbulenta

Cando o venres. Manuel Veiga, me chamou para concretar algunhas dúbidas sobre o campionato confesoume que a clasificación lle parecia que ia ser dura e me deu a sensación que el non estaba vendose clasificado para a final. Eu creo que sacou esa conclusión cando lle dixen que só ia pasar un equipo a final. Curiosamente foi o seu equipo o clasificado para a final, con nada menos que un 1º posto na primeira manga e un 2º na segunda.

Pero si recordaremos esta segunda regata do Campionato-Escola de Primaveira será polas dúas (mellor dito tres) saídas protagonizadas polo equipo de Manuel Vidal. E cando digo recordar, non será por que sexán un prodixio da destreza e espectacularidade, senón máis ben polo contrario. Na primeira manga cando tólolos equipos estaban esperando o sinal de saída Manuel Vidal e o seu proel (Manuel Guimarey) estaban nunha posición prácticamente en liña coa liña imaxinaria que define a boia e o barco de saía. Tanto, que os outros equipos reclamaron o xuiz (Adrián) a súa penalización. O arbitro determinou que o barco non atravesara a liña, polo tanto a posición de saída era correcta.

Na segunda saída a polemica subiu un grado, co mesmo equipo de protagonista. Os Manueles maniobraban para obter unha posición ventaxosa con dubidosa elegancia, facendo viradas e contraviradas sen ter moi en conta os rumbos dos demáis barcos. Esto se traduciu nun enganche en primeiro lugar e máis tarde, nunha abordaxe con tres barcos afectados. Esto fixo repetir esta segunda saída, e afectou a boa imaxe e respeto que os seus competidores tiñan dos dous Manueles.

Estas situacións polémicas, foron aproveitadas o máximo polos Manueles para clasicarse para a final. Na primeira manga, a saída lles permitiu colocarse en primeiro lugar dende a saída seguidos de preto de Manuel Veiga e Julia Mencía. Estos presionaron os Manueles en certas fases da manga sen obter resultado, quedando estos de segundos.

Por detras Jesús e Xavi intentaron coller a Manuel e Julia pero non obtendo resultado ningún resultado positivo.

Os que non tiveron opción foron Javier e Benito que tomaron a saída en última posición, e nesta mesma atravesaron a meta.

A segunda manga, despois do incidente comentado, tivo unha segunda saída que foi aproveitada por Jesús e Xavi para sair en primeira posición. Moi preto deles sairon os Manueles, conseguindo sair en segundo lugar. En terceiro lugar sairon Javier e Benito, quedando en último lugar Manuel Veiga e Julia, a raiz do cal se lles escoitou discutir encendidamente, o que nos fixo imaxinar máis os mal pensados na posibilidade de divorcio (sempre deportivamente falando) da parella gañadora da edición anterior.

A Jesús e Xavi pouco lles duraría esa posición de privilexio, os Manueles estaban o acecho e no primeiro zarpazo, o virar na primeira boia, sobrepasaron duo de cabeza. Según foi avanzando a manga, Jesús e Xavi foron perdendo posicións ata chegar os últimos a meta.

Tampouco lles foi ben a Manuel Veiga e a Julia. Cruzaron a meta en terceira posición, co orgullo ferido dos campións. Non podemos saber é si tamén quedou danado o bloque do equipo, a confianza entre capitán e proél. Ou o que é peor esa relación de amizade que parecía ser o secreto da invencibilidade. O mar ten esas cousas, as veces nos une e as veces...

A quen non lles foi mal foi os Manueles que dominaron comodamente case tódala manga. Adquirindo unha cómoda ventaxa, polo parecia que a súa participación ia a traducirse en un doblete. Se non fora por que Javier e Benito no último tramo de empopada, encontraron unha corrente de aire que os desfilou diante dos Manueles, non podendo estes nada máis que contenplar as súas lanas caidas dos obenques. Ese aire durou o suficiente para perder a primeira posición, e cando nas súas velas voltaron a formarse as convexidades e concavidades, que tan útiles son para impulsar os barcos, acercaronse perigosamente de novo a Javier e Benito, presionandoós ata a boia de meta, onde os Manueles tentaron colarse polo mínimo oco que Javier e Benito lles deixaron entre eles e a boia, pero que non foi suficiente, tocando finalmente a boia e non obtendo a preciada primeira praza.

Javier e Benito obteron así a primera praza na segunda manga, dando premio a constancia e a paciencia. É de destacar a importante evolución do equipo de Javier, que o ano pasado non eran quen de rematar as regatas, só nas últimas conseguian o obxectivo de chegar a meta. Co paso do tempo e a base de competir no campionato fixo que a sua mellora fora tan importante como para estar en condicións de gañar unha manga. Esto nos fai pensar que xa non hai equipos pequenos e que calquera pode levarse o campionato. Tamén nos enorgullece pensar que o obxectivo do campionato, que entre outros é mellorar as capacidades de navegación dos participantes, se está cumplindo. Felicidades equipo.

Este resultado une o equipo de Manuel Vidal (que esperemos que na final poda dispoñer do seu proel Lorezo de Benito) os noutros dous finalistas xa clasificados para a disputa da final.

Noraboa

Primeira eliminatoria do Campionato

O pasado 30 de maio deu comenzo a segunda edición do Campionato-Escola de primaveira. Despois do exito do ano pasado, a segunda edición promete ser tan entretida e competida.
Hai unha serie de diferencias coa edición do ano pasado que fan o campionato moito máis emocionante, como é o formato da competición. Este ano non vai a disputarse mediante unha liguilla, senón mediante eliminatorias. Ademáis se van a facer dúas mangas por día, o cal permite que os resultados sexan máis xustos.

A primeira manga foi dominada por Benito e Alberto, realizaron unha moi boa saída colocandose xa dende o principio na primeira posición, non abandoando esta ata o final da manga. Aproveitaron o vento frouxo e intermitente que había neses momentos no triángulo situado moi preto de terra, xusto en frente da praia de Deilán. Esta ventaxa foi crecendo según os foi impulsando o vento, non dando opción de ser collidos por ningún dos seus perseguidores. Só cometerón un pequeno erro, tocando unha boia nunha das viradas penalizando un punto por elo.
Ton e Xabier forón os segundos en cruzar a meta, demostrando que van a ser outros dos animadores do campionato, non esquezades que forón segundos o ano pasado. Sairon ben colocados, non cometeron grandes erros, salvo tocar unha boia, mostrandose moi solidos durante a manga. O vento non lles permitiu acercarse a Benito e Alberto.

Os terceiros en cruzar a meta foron Manuel e Jose Lúis, despois dunha manga irregular. Sairon mal, en cuarto lugar. Conseguiron acercarse os seus predecesores na primeira volta e sairon do segundo tramo de ceñida en segundo lugar. Pero perderon ese posto en favor de Ton e Xavier no tramo de vento de popa. A desconcentración do patrón, máis preocupado das cuestións organizativas, que das cuestións deportivas os levaron a obter ese resultado.

María e Jesús sairon ben, pero non conseguiron dar cos rumbos adecuados para loitar polos postos de honor, polo que se tiveron que conformar coa cuarta praza.

Desta manga só queda facer mención de Carlos e Teresa, que era a primeira vez que participaban no campionato. Sairon en último lugar, posición que non lograron abandoar en ningún momento.

A manga non estivo exenta de polemica, xa que o arbitro (Adrián) colocou a segunda boia moi cerca de terra, e co pouco vento que había nese momento impedia acadar esa boia con facilidade. O darse conta do erro, decidiu mover a boia no medio da manga e sin que tódolos barcos pasaran por ela. Polo que a impugnación da manga estivo rondando o ambiente.

Para a segunda manga, se modificou a posición das boias, colocando o triángulo máis no centro da ría, e como o vento a esas horas subiu de intensidade, esto permitiu máis vistosidade.

O dar a saída, dende atras Benito e Adrián sairon moi fortes. Pero esta vez o resto non se deixaron sorprender, saindo moi ben. Só se quedarón un pouco máis rezagados Manuel e Jose Luís que pasaron apuros para cruzar a liña de saída. Este primeiro tramo estivo moi apretado, pero Benito e Adrián cruzarón a boia en primeira posición e Manuel e Jose Luis no último lugar. Parecia que a manga ia ser moi parecida a primeira, pero manuel e Jose Luis comezaron unha remontada no tramo de popa que os lebou o terceiro lugar no comezo do segundo tramo de ceñida onde se decidiría a manga. Este tramo foi determinante con catro barcos moi próximos ente sí, sentindo as súas tripulacións que calquer decisión podería dar ou quitar a victoria. Benito e adrían decidiron abrir moito o rumbo e facer só unha virada nese tramo, Maria e Jesús e Ton e Xabier e Carlos e Teresa decidiron ir máis directos hacia a seguinte boia. Manuel e Jose Luis vendo que o vento os levaba con forza tomaron un rumbo aberto, moi parecido o de Benito e Alberto. Coa disparidade de estratexias o que tomara a decisión de virar no lugar adecuado se levaría a manga. Manuel e Jose Luis viraron de forma que Benito e Adrián só puderon pasar en segunda posición pola boia que daba paso o tramo de vento de popa. Despois pasaron Carlos e Teresa, posición na que remataron. O cuarto posto foi novamente para María e Jesús, quedando en último lugar Ton e Xabier, moi incomodos con unha botabara en mal estado.

Como resultado das dúas mangas se clasifican para a final Benito e Alberto, como solidos candidadtos a victoria final. Tamén se clasifican Manuel e Jose Luis, despois da brillante remontada da segunda manga, pero coa necesidade de mellorar nas saídas si queren ter opcións de facer unha boa actuación no campionato.